หอมเหยหอม พยอมดอกไม้ ไหลหลิ่งหลู้ เปียงดิน
หอมแห่งเต๋จ๊ะ ทานะบุญศีล ถวายองค์อินทร์ เทวาเทพถ้อง
ดอกเก็ดถวา มาลาดอกส้อม ไหลต๋ามครรลอง ก่อนไค้
ได้จื่อได้จ๋ำ ระบำค่าวใช้ ต๋ามแบบเบ้า “พรหมา”
ท่านได้ค้อนไค้ วัจนะภาษา แห่งห้องล้านนา เจียงใหม่เวียงแก้ว
ออกเป๋นระบำ ใสงามผ่องแผ้ว ต๋ามฮีตตวยแนว บ่ละ
ม่อนข้า“พรหมลือ” ขอคารวะ เป๋นค่าวถ้อย วาทัง
ต๋างแตนดอกไม้ มาลาบุปผัง เป็นวัจนัง วาทังค่าวสร้อย
สิบนิ้วไหว้สา ตั๋วข้าม่อนหน้อย ขอสืบฮีตฮอย ก่อนนั้น
บ่ละฮื้อหมอง ครรลองจื่อจั๊น ออกเป๋นค่าวสร้อย แปงปัน
ขอเจิญปี้น้อย เจ้าสร้อยสีปั๋ง สืบสานต่ำนาน บัวราณถี่ถ้อย
บ่ฮื้อหายสูญ เนอนายน้องหน้อย สืบฮีตตวยฮอย เป่งป๊อย
บ่ว่าอาจ๋ารย์ ป้อหนานป้อน้อย บ่ละเสียถ้อย วาที
ดั่งดวงดอกไม้ ใส่เกล้าเก๋ศี จักหอมงามดี ใสสีม่วนเหล้น
ขอท่านทังหลาย ญิงจายเป๋นเส้น แต่งค่าวซอเพลง กั๋นเต๊อะ
คนอ่านมีหลาย นั่งอิงเติกเมอะ คนแต่งหน้อยนัก คำจาย
จ่วยกั๋นแต่เจ๊า ลวดเข้ายามขวาย ตึงญิงตึงจาย มากั๋นเต๊อะเจ้า
สบันงายม จี๋ไหวใบส้าน ขอยั้งวางกำ ก่อนแลนายเฮย................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น