วันศุกร์ที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2553

ค่าวฮ่ำความฮัก

ขอฮ้อยอักษร เป๋นกล๋อนความฮัก ขอเอิ้นปากตั๊ก มิตรฮักวงษ์ศา


สิบนิ้วยกไหว้ ไป่มือขึ้นสา ต๋างดวงมาลา บุปผาดอกสร้อย

ต๋างแตนหัวใจ๋ ฤทัยม่อนหน้อย ออกเป๋นแนวฮาว ค่าวจ๊อย



แสนพรหมลือ ป้อมือจ๊างน้อย ขอจ๋ากล่าวถ้อย ความใน

เรื่องราวความฮัก ปักในหัวใจ๋ ดวงฤทัย ป้อจายลือหล้า

อยู่เดียวเปลี่ยวดาย ไผไหนบ่ถ้า ง่อมเหงาก๋ายา เปลี่ยวว้าง



ยามฝนลมป๋าว นอนหนาวสะต๊าน สั่นในนอกด้าน องค์คา

หนาวลมห่มผ้า หนาวฟ้าแผ่นหนา หาไฟอุ่นคิง หิงแนบแอบได้

หนาวหัวใจ๋ ฤทัยแต๊ไส้ จักหาอันใด ห่มไว้



ไผพ่องจา จักมาผ่อใจ๊ พรหมลือปี้อ้าย จายดี

กันว่านาฏน้อง แม่จ๊องสองสี เผื่อใจ๋นารี บ่ลี้หนีหน้า

อ้ายคนหมั่นก๋าน จักสานก๋วยกร้า เยียะไฮ่ใส่นา ป่าต๊าง



เมื่อเถิงยามแลง แสงคำลับกว๊าน จักเมืออยู่บ้าน เทียมนาง

จักซอจักจ๊อย น้องหน้อยฝันหวาน สองฮักแปงปัน จั๋นทราส่องห้วย

กิ๋นข้าวฮ่วมขัน กิ๋นมันฮ่วมถ้วย กิ๋นน้ำฮ่วมบวย น้องไท้



เดิ้กมาออนซอน สลอนป๋ายไม้ แสงเดือนส่องใต้ โลกา

จักจวนน้องน้อย แม่สร้อยบุปผา นอนผ่อดารา นภาเป่งกว้าง

จวนผ่อดาวไถ มันหงายบ่คว่ำ อันนั้นเป๋นดาว แม่จ๊าง



ไก่หน้อยดาววี เป่งสีเจ่นล้ำ ยามเมฆสอดดั้น ลมจอย

ม่วนใจ๋แต๊ตั๊ก ลมปั๊ดสอยสอย เหลวไปตางดอย เป๋นเหมยหมอกอ้อม

เดิ้กดำมา ป้อคาแดดต้อง จักจวนนายมอน นาฏน้อง



ได้เข้าคูหา จายคาฮ่วมซ้อน ฟู่จ๋าออดอ้อน สุคนธ์

ตั๋วปี้กับน้อง เหมือนจ๊องกับฝน เหมือนพระสุธน โนราว่าอั้น

จักกล่อมตั๋วนาย แม่สายคำฝั้น หลับต๋านายมอน น้องจั๊น



สองกอดกั๋น เกี่ยวปันแต๊นั้น ก๋ายาแนบข้าง นิทรา

แสงดาวส่องฟ้า นภาเวหา ม่อนขออำลา ก่อนแลนายเหย.........



......หลับต๋าเต๊อะแก่นไท้..........แปงปัน

พี่จักกอดนงคราญ.......แม่นมั้น

จ๋อมขวัญน้องนงราม........แว่นแก้ว อินตา

พี่จักกอดอยู่ข้าง........นาฏน้อง คำญิง........

ค่าวฮ่ำ วัดดอยแท่นพระผาหลวง

สิรสากราบนอบไหว้..........พุทธา


ถ้วนสององค์ธรรมา.......อว่ายหน้า

ถ้วนสามองค์สังฆา......นอบไหว้ เนอนาย

ผายโผดยังโลกหล้า........สามแก้ว รัตนา



สิรสา วันทานอบไหว้ พรหมลือปี้อ้าย ขอไหว้ทูลสา

ตังองค์พุทธะ ธรรมะเมตต๋า ตังองค์สังฆา ปกหลังอว่ายหน้า

ต๋างแตนหัวใจ๋ ฤทัยม่อนข้า ทิพย์แก้วมาลา ดอกไม้



ขอแต่งกล๋อนสาร บัวราณกล่าวไว้ ที่จื่อจ๋ำได้ ในธรรม

ต๋ำนานข่วงวัด มีนักหนาหนำ ต๋ามแบบบัวราณ ค่าวธรรมพระเจ้า

ออกเป๋นกำเครือ เมืองเหนือแบบเบ้า หื้อลูกหลานเฮา ได้ฮู้



วันนี้ตั๋วนาย เจ้าสายกลิ่นกู๊ จักขอจ๋าอู้ ต๋ำนาน

"วัดดอยแท่นพระ- ผาหลวง"วิหาร เป๋นวัดบัวราณ เมินนานเนอเจ้า

อำเภอสันทราย เนอนายหน่อเหน้า เจียงใหม่เมืองเลา เขตคร้าม



ในพุทธก๋าล เมินนานเจ่นล้ำ ศาสนาบ่ตั้ง เขตคาม

พระพุทธเจ้า เข้ากรรมมัฏฐาน เล็งหันด้วยญาณ ไพศาลเจิดจ้า

ได้เอาสาวก ปกหลังแวดหน้า ปากั๋นเตวมา เขตนี้



มาเผยแพร่ธรรม องค์คำกล่าวจี๊ ล้านนาเขตหนี้ อาณา

ได้มาจอดยั้ง นั่งแท่นหินผา อาณาหมายมี คีรีม่อนกว้าง

ป๋ายดอยม่อนสูง นกยูงอยู่สร้าง มีแผวไม้ยาง สักแงะ



ตกหลังเมินมา เป๋นป่าเป๋นแพะ เครือเขาหวันแจ้ ดงดำ

มีวันนึ่งนั้น หมู่พรานล่ากว๋าง หมูป่าแลฟาน สังหารหมดเสี้ยง

ดีอกดีใจ๋ ฤทัยบ่เมี้ยง ใคร่เหนี่ยงลาบฟาน เหมาะล้ำ



หมู่ฝูงเขา ก็เอาฟานนั้น วางบนผาหั้น กล๋างดอย

จิตใจ๋หม่นเส้า สุมเข้าสอยสอย กล๋างป่าดงดอย มืดมอยหม่นฝ้า

กล่าวเถิงองค์อินทร์ อมรินทร์เจ้าข้า ฮักษาเมินมา แผ่นฟ้า



นั่งแท่นกัมพล ฮ้อนรนบ่จ๊า ย้อนหมู่บาปกล้า พาลา

จักทำชั่วช้า ลาบซ้าบนผา แห่งองค์พุทธา แต๊นาท่านเจ้า

จึ๋งได้แถลง แปล๋งก๋ายมาเฝ้า เป๋นหมูตั๋นเอา เขี้ยวปึ๊ด



ยังแท่นหินผา คว่ำหน้าลงลึก ปึ๊ดเอาก้นผา ขึ้นบน

พรานหันบ่จ๊า ก็ล่าถอยหน ลี้หายบัดดล คนบาปหยาบกล้า

พุทธะฤทธิ์ธา ได้มาอยู่ถ้า สำแดงออกมา บัดนั้น



บ่าหินแท่นผา แต๊นาน้องจั๊น ใหญ่ออกสี่ข้าง สูงจัน

บ่ฮื้อไผนั้น ได้นั่งลงกล๋าง หินผาองค์คำ วางเด่นเห็นได้

พระเจ้ากือนา กษัตราลุ่มใต้ เจียงใหม่เนอนาย บอกไว้



ได้มีศรัทธา แก่กล้าแต๊ไซร้ ปามวลหมู่ได้ เลยมา

จ่วยกั๋นแป๋งวัด อาณาคูหา กล๋างป๋าดงดอย หกร้อยปี๋ล่วงได้

ได้แป๋งวิหาร หลังงามแต๊ไส้ ข้างแท่นผาใน ป่าไม้



แลได้หล่อลง องค์คำสร้างไว้ เป๋นพระเจ้าได้ เป๋นตาน

มันแปลกแต๊นั้น น้องจั๊นหมากผาง พระเจ้านั่งวาง หันหลังฮื้อไหว้

เป๋นปริศนา เมินมาแต๊ไซร้ ฮื้อตั๋วแม่นาย งึดไว้



จักขอเจินจวน ตึงมวลหัวต๊าย ฮื้อมาแอ่วได้ เนอนาย

จักขอลาไป สุดป๋ายเปียงนี้ เต้าอี้สู่กั๋นฟัง ก่อนแลนายเหย............

ค่าวฮ่ำชมดอกไม้

จี๋ตะหล้อม ดอกส้อมจุ๋มป๋า เกี๋ยงมณฑา มาลากาบอ้า


หอมเหยหอม ขะยอมล่องหล้า แผวสบันงา เก็ดเก๊า



เอื้องเผิ้งจั๋นผา บุหงานั้นเล้า หอมไขว่เข้า ดวงมาลย์

ดอกเข็มจี๋หน้อย ดอกสร้อยจี๋กล๋าง มะลินวลบาน กำยานแวดอ้อม

หอมดอกจุ๋มปี ใสสีนวลหย้อง ดั่งใจ๋ไฝ่ปอง นาฏน้อง



หอมเก็ดถวา บุปผาจี๋ซ้อน สุขใจ๋แต่งต้อม ฤดี

เดือนเจ็ดไคว่แล้ว ดอกแก้วใสสี แกว่งไกว๋ยวนยี เป่งสีเจิดจ้า

ใคร่เอาเหน็บผม หน้ามนน้องหล้า ยามมอกเวลา ค่ำเจ๊า



หอมเหยหอม ขะยอมเก็ดเก๊า บ่หอมเท่าเจ้า คนงาม

หอมเที่ยงฟ้า โลกหล้าตังสาม หาไหนมาปาน นงคราญน้องหล้า

ยามเมื่อพระพาย เจยสายป่วนกล้า หุ้มหอบมาลา กลิ่นนั้น



กลิ่นเมื่อเฮาสอง หมายปองฮ่วมจั๊น ก๋ายแนบข้าง จายญิง

จักฮักกั๋นแต๊ สมแน่ใจ๋จริ๋ง ลูกแม่ระมิงค์ คำญิงปี้อ้าย

สองนั่งดูเดือน บ่เฟือนใจ๋ไหม้ สุขสมอารมณ์ ปี้ไท้



จักไฝ่กองหา พฤกษาดอกไม้ แลนายน้องได้ เมินไป

สายลมปั๊ดป้าว หอบเข้าเป๋นสาย จักขอลาไป ก่อนแลนายเหย.......

ค่าวปั๋นปอนปี๋ใหม่เมือง

สังขารา ล่วงมาแถมแล้ว เติงปี๋ใหม่แก้ว ผ่องแผ้วสีใส


ดอกเอื้องจี๋หน้อย ดอกสร้อยหอมไกล๋ สะบันงายาย ลามปล๋ายช่อตั้ง

ดอกเข็มจี๋ขาว ดอกกว๋าวจี๋สั้น มะลิรอมปัน หอมล้ำ



หมู่เฮาจาวเหนือ ได้เมือแถมนั้น ปิ๊กฮอดบ้าน ล้านนา

ไห้วสาพ่อเจ้า แม่เจ้ามาต๋า ปู่ย่าอาวอา วัดวาข่วงแก้ว

ย้อนเป๋นวันดี สีใสผ่องแผ้ว สืบฮีตตวยแนว ก่อนกี๊



สิบนิ้วไหว้สา เจ้าต๋าแลชี้ ผดาอยู่หนี้ คนฟัง

ต๋างแตนดอกฟ้า มาลาบุปผัง เป๋นวัจนัง วาทังค่าวสร้อย

ขออู้ขอจ๋า เจ้าต๋าแลห้อย ม่วนเหล้นเริงปอย ก่อนนั้น



“กำปอนปี๋ใหม่” เจ้าไหมแพรชั้น เปิ้นปั๋นก่อนอั้น นานมา

จ่วยกั๋นปั๋นเต๊อะ ป่าเลอะไหว้สา ฮื้อสมฉายา ล้านนาเวียงแก้ว

ขอเชิญหมู่เฮา นายเลาผ่องแผ้ว ปั๋นปอนเป๋นแนว ต่อชั้น



บ่าว่ากะโลง หยาดโยงค่าวนั้น เป๋นกล๋อนว่าอั้น กำดี

ปั๋นใจโจคช้าง เป่งว๊างใสสี ฮื้อได้อยู่ดี ฤทธีใฝ่เฝ้า

อยู่ม่วนกิ๋นหวาน หมั่นตานพระเจ้า ก๊าขายฟายเอา สิ่งทรัพย์



ปี๋ใหม่มาเถิง ฮอดเติงที่ทัด ขอฮื้อสิ่งทรัพย์ มั่งมูล

ปี๋เก่าล่วงแล้ว ฮื้อแคล้วหายสูญ เป๋นเคราะห์อาดูล หายสูญห่างเจ้า

กึ๊ดหยังอันใด สมใจ๋ใฝ่เฝ้า ดั่งใจ๋ละเมา นั้นเล้า



ก๊าแม่นขายหมาน กิ๋นตานค่ำเช้า มั่งมูลของข้าว แพรวา

อันที่รวยแล้ว บ่แคล้วกำจ๋า สมบัตินานา งอกเงยไปหน้า

หมู่บ่าวหมู่สาว เจ้ากว๋าวดอกอ้า ฮื้อจื่นอุรา ค่ำเช้า



กิ๋นเหล้ากิ๋นยา รถรานั้นเล้า จะไปไคว่เข้า ขี่ไป

มะลิบานแล้ว ดอกแก้วหอมไกล๋ จักขอลาไป ก่อนแลนายเหย



ปี๋ใหม่เมืองฮอดแล้ว นายเฮย

ฮื้อสุขสมดั่งเกย เนอเจ้า

ฮื้ออยู่ม่วนจื่นเจย ค่ำเช้า เพลา

ขอปั๋นปอนหมู่เจ้า จุ๊ผู้ นายคน

ค่าวปี๋ใหม่เมือง

อตี๋เต๋ กาเลล่องแล้ว เติงปี๋ใหม่แก้ว ผ่องแผ้วผะก๋าย


ดอกเข็มจี๋หน้อย ดอกสร้อยจี๋สาย หอมกำจาย ภายในแวดอ้อม

ดอกมะลิเหย หอมเลยลวาดต้อม เอาใส่คันซอง บ่วงคล้อง



ดอกเอื้องจี๋เหลือง บ่เฟือนผมน้อง เหน็บแต่งหย้อง มาลา

หอมดอกจี๋หุบ สุบดอกจุ๋มป๋า เอื้องสายก็มา เก็ดถวาฮ่วมถ้อง

ดอกปี๋ใหม่บาน ใสงามจ้องข้อง ใส่ขันล่องกอง หดน้ำ



ม่วนบ้านเฮา เอาดีถี่ย้ำ ที่อื่นบ่จั้ง เกินเลย

ล้านนาเขตนี้ เจ้าปี้น้องเหย ม่วนสันใดเลย หาเทียบเผียบได้

หดน้ำถ้องกั๋น เจยบานแต๊ไส้ ใจ๋ภายใน จุ่มยว้าย



จักขอบรรยาย เป๋นสายก่อนไก๊ ต๋ามที่ได้ สืบมา

สืบเจ่นแต่เก๊า แต่เหง้าวษา พื้นบ้านล้านนา เมินมาเสี้ยงถ้าน

ปี๋ใหม่เดือนจี หมายมีสี่ขั้น นับแต่วัน หนเก๊า



ถ้วนหนึ่งนั้นนา ดาฟังเจ๊าๆ "สังขารล่อง"เจ้า พงพันธ์

ฮอดวันนี้นั้น ปู่ย่าสังขาร จักไหลตวยตาง ลำธารฮ่องห้วย

หมู่คนตังหลาย บ่วายหมองซ้วย ซักผ้าครัวตวย ไหลน้ำ



สระเกล้าดำหัว แผวครัวแถมนั้น บ่ฮื้อหมองช้ำ ดำมอย

ถ้วนสองนั้นเล้า เจ้าดอกคำฝอย ค่อยถ้าฟังกอย นายมอยน้องหล้า

"วันเน่า"เนอนาย เจ้าไหมแพรผ้า เน่าสังใดจา บอกไว้



มันเน่าปากคน จ่มส้ามว่าฮ้าย อู้จ๋าดั่งได้ โก๋ธัง

ฮื้อเจ้าน้องหน้อย ดอกสร้อยบุปผัง จะไปเสียงดัง วาทังจ่มส้าม

อู้ม่วนจ๋าหวาน ใจ๋บานช่อตั้ง ดาของกิ๋นตาน เก็บไว้



ถ้วนสามเนอนาย ไขจ๋าแต๊ไซร้ ฟังราเต๊อะเจ้า คำจาย

"พญาวัน"เน้อเจ้า น้องเหน้าจ๋าไข วันดีเนอนาย ไหว้สาพระเจ้า

แป๋งตุงตั๋วเปิ่ง มัดเยิงไม้ซ้าว แบกต๋ามทางยาว ยามเจ๊า



ปักบนก๋องทราย หมายใจ๋ใดเล้า ผาถะนาเต๊อะเจ้า ดั่งกำ

กิ๋นตานฮ่วมชาติ ใส่บาตรฮ่วมขัน หวังเนรปาน สวรรค์ไปหน้า

ยามแลงค่ำมา ผดาเจ้าข้า แป๋งขันปู่จา ของใช้



ดำหัวอี่ลุง จ๋ำกุณท่านไว้ ดำหัวแม่อุ้ย เนอนาย

ป้ออุ้ยแม่ป้า ครูบาโผดผาย สั่งสอนบรรยาย เจิงลายก่อนไก้

ดำหัวป้อหมอ มายอท่านได้ ยามบ่สบาย แต๊ไซร้



ถ้วนสี่เนอนาย เจ้าสายดอกไม้ อดสาฟังได้ ตึงดี

"ปากปี๋"เน้อเจ้า น้องเหน้าสาวจี๋ นี้เป๋นวันดี ฤทธีแก่กล้า

เปิ้นสืบจ๊ะต๋า อาวอาปู่ป้า หนุ่มหน้อยสาวมา ปัดเคราะห์



กิ๋นแก๋งหมากหนุน เพิ่มพูนแต๊เลาะ อุดหนุนดั่งอั้น นามา

ฮื้อมีสิ่งทรัพย์ อานับผญ๋า มั่งมูลขียา แต๊นาท่านเจ้า

ขอจบบรรยาย เจ้าสายบัวเหง้า ได้อดฟังเอา ที่นี้



ขอฮื้อมีไจย จั๋งไรหลีกลี้ เคราะห์ตกหายนี่ ตางยาว

แคล้วคลาดจากเคราะห์ แต๊เลาะบ่าวสาว ฮื้อสมเปิงปาว หวังเอาฮื้อได้

ขับรถขับราง เตวตางเหนือใต้ ฮื้อพ้นจากภัย เคราะห์ฮ้าย



ฮื้อจุ่มใจ๋ดี บ่มีกี๊ดคล้าย หลับตื่นฮื้อได้ เงินคำ

อายุวรรณะ พละสุขัง สมวัจนัง กำปอนจุ๊ผู้.....เน้อครับ

จุธาตุล้านนา

อหังวันทา ยอสากราบไหว้ เจ้าแก้วแก่นไท้ ลุ่มใต้ไหว้สา


ตางองค์พุทธะ ธรรมะเมตต๋า ตางองค์สังฆา วันทาสาไหว้

ธาตุเจ้าตังหลาย มีในลุ่มใต้ ปิดหนอบาย ต่ำก๊อย



จักกล่าวเป๋นสาย ต๋ามลายค่าวจ๊อย ต๋างดวงดอกสร้อย คันธา

จุ๊ธาตุนั้นเล้า เจ้าดอกจุ๋มป๋า ค่อยฟังเต๊อะนา ไขจ๋าบอกเจ้า

หากเป๋นกุศล บรรดลเก๊าเหง้า ขอเถิงเติงตวาว ท่านไท้



ถ้วนหนึ่งนั้นนา ไขจ๋าบอกไว้ ผดาปี๋“ใจ้” จายญิง

กำไทยนั้นเล้า เจ้าดอกกระถิน ปี๋“ชวด”บอกญิง เป๋นจิ๋งแม่นหมั้น

จุ๊ “ธาตุจ๋อมทอง” นายมอนดอกส้าน ไหว้สายอทาน ค่ำเจ๊า



ถ้วนสองเนอนาย จ๋าไขแต๊เล้า ฟังไปเต๊อะเจ้า คนงาม

คนเกิดปี๋“เป้า” น้องเหน้าด๋วงจั๋นทร์ “ฉลู”เป๋นนาม กำไทยว่าอั้น

“ธาตุเจ้าลำปาง” เขลางค์แม่นหมั้น ไหว้สายอทาน น้องจั๊น



ถ้วนสามเหย แม่เหมยดาดน้ำ ค่อยตั้งโสตถ้า ดาฟัง

ปี๋“ยี”นั้นเล้า เจ้าสีดอกปั๋ง เปิ้ง“ขาล”แถมกำ เป๋นนามไทยใต้

จุ๊“ธาตุช่อแฮ” เมืองแพร่แต๊ไส้ แป๋งใจ๋วันทา น้องไท้



ถ้วนสี่แล้วนอ เจ้าช่อดอกไม้ ค่อยแป๋งใจ๋ได้ สืบไป

คนเกิดปี๋“เม้า” เจ้าดอกหอมไก๋ล ปี๋“เถาะ”บรรยาย กำไทยบอกฮื้อ

“แช่แห้ง”ธาตุคำ ดีงามแสนตื้อ เมืองน่านยอมือ กราบนบ



ถ้วนห้านอนาย ไขจ๋าจ๋นครบ จบทั่วถ้วน ความใน

ปี๋“สี”กำเนิด เกิดมาหมดใส “มะโรง”เนอนาย บรรยายเป๋นถ้อย

“พระสิงห์”ธาตุคำ ใสงามบ่หน้อย เชียงใหม่นายมอย เป่งป๊อย



ถ้วนหกหมายมี วจี๋ค่าวจ๊อย บรรยายต๋ามถ้อย บัวราณ

คนเกิดปี๋“ไส้” กำไทยภาคกล๋าง “มะเส็ง”เนอนาง ใสงามผ่องแผ้ว

“โพธิบัลลังค์” องค์คำธาตุแก้ว ประเทศอินเดีย แต๊แล้ว



ถ้วนเจ็ดเติงมา บ่คราคลาดแคล้ว ฟังเต๊อะน้องแก้ว นารี

เกิดปี๋“สะง้า” เปิ้งม้าดีหลี “มะเมีย”หมายมี วจี๋ไทยใต้

“ตะโก้ง”ธาตุคำ ใสงามแต๊ไส้ เมืองม่านเนอนาย บอกไว้



ถ้วนแปดมาเถิง เปิงดีบ่คล้าย บ่ย้ายจากอั้น บรรยาย

“มะแม”ปี๋แพะ แต๊และสมหมาย ปี๋“เม็ด”เนอนาย บรรยายน้องหล้า

“สุเทพ”ธาตุองค์ บนดอยม่อนกล้า ไหว้สาวันทา บ่ช้า



ถ้วนเก้าเลาดี เจ้าจี๋ดอกฟ้า ค่อยอดสาถ้า ดาฟัง

ปี“สัน”น้องเหน้า เจ้ามอนตาขำ ปี๋“วอก”ต๋ามกำ วาทังไทยใต้

จุ๊ธาตุ“พนม” มณฑาสาไหว้ นครพนมนาย บอกไว้



ถ้วนสิบลอดเถิง เติงมาบ่คล้าย “ระกา”ไก่ได้ มาเติง

กำเมืองนั้นเล้า แม่ข้าวฝัดเหิง อู้กั๋นเอาเปิง ปี๋ “เล้า”ว่าอั้น

“ธาตุเจ้าหละปูน” เมืองบุญเขตขั้น ไหว้สายอทาน แถมนั้น



ถ้วนที่สิบเอ็ด เหน็ดดีถี่ย้ำ ฟังเต๊อะม่อนจั้ง กล่าวยาย

คนเปิ้งปี๋“เส็ด” เหน็ดดีจ้าดหลาย ปี๋ “จอ”เนอนาย เมืองไทยเปิ้นอู้

“เกตุแก้วจุฬามณี” เจ้าจี๋กลิ่นกู้ อยู่ต๋าวติ๋งค์สา เมืองฟ้า



ถ้วนที่สิบสอง ล่องมาบ่ช้า เป๋นค่าวสืบหน้า ตวยไป

คนเกิดปี๋ “ไก้” บ่ไร้ผะก๋าย ออกเป๋นกำไทย ปี๋ “กุน”เนอเจ้า

จุ๊ธาตุ“ดอยตุง” อยู่สูงปล๋ายป๊าว เจียงฮายยอเอา สานบ



สุดกล๋อนบรรยาย เสี้ยงปล๋ายที่ครบ จบว่าอั้น คำญิง

เกิดปี๋ใดนั้น แม่นหมั้นใจ๋จริ๋ง ฮื้อสมคะนิง ดั่งปิงล่องใต้

ไหว้สายอกร นายมอนดอกฝ้าย จุ๊ธาตุตั๋วนาย แก่นไท้



เป๋นบุญกุศล หมายดลใดไซร้ ขอลอดเถิงได้ คนฟัง

อายุวรรณะ พละสุขัง สมวัจนัง วาทังม่อนข้า.........

ร่ำประตูคุ้มหลวง (โดย ศรีวิชัย โข้ นักประพันธ์ตาบอดผู้ยิ่งใหญ่)

จักอ่านนับ ประตูหับไข สลอกนอกใน นับไปหมดเสี้ยง มีเจ็ดสิบสอง เหล็กลองกลมเกลี้ยง จดจันเจียง แซ่ไว้


ศรีวิไชยา ตัวข้าบาทไท้ จักใส่ชื่อตั้งทวารา ประตูหนึ่งนั้น ชื่อชั้นคำขา เข้าแล้วออกมา งามเหลือเก่าหน้อย

ประตูถ้วนสอง ชื่อฟองคำสร้อย คนไหลมาคอย ผ่อซ้าว เตทวารา ชื่อเมืองชื่นย้าว หับหนาวเมื่อยไข้ หายไป

ถ้วนห้าหกนั้น ชื่อชั้นคำใส สรรพส่วยไร รุไหลมาเข้า ถ้วนเจ็ดแปดเผย ก่ายเลยแผวเก้า ชื่อแสงบังเงา แดดร้อน

ถ้วนสิบเอ็ดสอง ชื่อเบ็ดคันค้อม สองเงื่อมส้อม เกาะกรัง สิบห้าหกนั้น ชื่ออั้นหอยสังข์ รัตตนัง แก้วก้อมะห้า

สิบเจ็ดแปดเผย ลมเชยซวดหน้า ชื่อสะบันงา ดอกซ้อน สิบเก้าหายหนาว ถ้วนซาวหายร้อน ชื่อกาบาทก้อน เงินดี

ซาวเอ็ดช้างน้าว ซาวสองสรี มาบเมี๊ยะงามดี ชื่อดวงยอดแก้ว ซาวสามศรีใส จิตใจผ่องแผ้ว หันแสงวาวแวว เต็มฟ้า

ซาวสี่ชื่นใจ หายไข้เมื่อยล้า ก่ายแผวซาวห้า หกดี ข้าวของเหลือท้น ข้าคนมนตรี ล้วนเป็นคนดี ชื่อศรีศีลห้า

จะอยู่สุขใจ ถ้าได้อว่ายหน้า เข้าหาทวารา สามนี้ ซาวเจ็ดแปดเถา ซาวเก้าบอกชี้ ชื่อกองเงินบี้ เงินราง

สิบสิบเทพไท้ เมื่อยไข้หายจาง สั่นจนขบคาง สว่างไปไจ้ไจ้ สามสิบเอ็ดสอง ชื่อทองคำใต้ เสียงโห่เอาชัย อยู่ซ้าว

ถ้วนสามสิบสาม ชื่อพญาท้าว อยู่จนตราบเถ้าเมินไป สามสี่สร้อยฟ้า สามห้าสร้อยใจ ยามเช้าเปิดไป เหมยใสใส่หน้า

สามสิบหกศรี สิรินำหน้า ชื่อสุคันธา ดอกไม้ สามสิบเจ็ดเผย ก่ายเลยแปดไว้ ชื่อเซาะหาได้ บัวทอง

สามเก้าสรรพ เครื่องหง้าเข้าของ ชื่อแก้วครัวรอม มาหลอมหล่อเบ้า สี่สิบสรี ชื่อดีบ่เศร้า ว่าแสงเงินเงา เฟื่องฟุ้ง

สี่สิบเอ็ดสอง เรืองรองสายรุ้ง นกยูงขนแก้ว แววงาม ทวาราจากนั้น ถ้วนสี่สิบสาม ชื่อแก้วจันทร์งาม คนถามผ่อหน้า

สี่สิบสี่เผย เลยสี่สิบห้า ตาเหิรพญาดอกไม้ คนไปสู่หา มีข้าช่วงใช้ สี่หกชื่อได้ ไรคำ

สี่เจ็ดแปดทัก เงินนักหนาหนำ ชื่อแก้วแสงธรรม สุขล้ำไจ้ไจ้ สี่เก้าเงินหนา ห้าสิบคนใกล้ ชื่อโพธิ์สรัยใหญ่นัก

พื้นร่มใบหนา คนมายั้งพัก จักพาใจหื้อ เชยบาน ยศถามากนัก จนเถิงลูกหลาน เมฆะวิมาน ห้าเอ็ดว่าอั้น

ห้าสิบสอง เหล็กลองไหลดั้น ข่ามคงขระพัน มากนัก ห้าสิบสาม สี่ห้าแท้ทัก ชื่อปักษีสร้อย อินทรีย์

ห้าสิบหกนั้น ไข่มุกสรี เข้าแล้วโชคดี บ่มีโศกเศร้า ห้าเจ็ดแปดเผย ก่ายเลยไปเก้า เงาองอินทร์ ชื่อนั้น

หกสิบหับเขย ไปเลยหลายชั้น ชื่อเกลียวฝั้น เครือเงิน หกสิบเอ็ดท้าว ชื่อนกเขาเหิร กู่ร้องเชิญ เข้ามาสู่นี้

ถ้วนหกสิบสอง เงินกองเงินบี้ ชื่อสรีเมืองชัย เลิศแล้ว ถ้วนหกสิบสาม เป็นยามคลาดแคล้ว ชื่อมะเดงแก้วดังดี

แสงสว่างล้ำ นำโชคสรี สองประตูดี หกสี่ห้าเจ้า หกสิบหกแผว แนวเจ็ดแปดเก้า เรียงแถวเลางาม มากแล้

ชื่อลาภยศถา พาสุขมาแท้ แภคำก่ำแก้ว เรไร ถ้วนเจ็ดสิบนั้น ชื่อสร้อยสายใจ เข้านอกออกใน ชุ่มใจล้นเบ้า

เจ็ดสิบเอ็ดศรี ชื่อดีบ่เศร้า ชื่อเถาบัวทอง แท้ทัก ถ้วนเจ็ดสิบสอง เหล็กลองไหลนัก ตำหนักมิ่งแก้ว มงคล

ไผมาอยู่พัก เป็นบุญกุศล เป็นสุขชุคน ลาภยศมากหน้า ประตูคุ้มหลวงชื่อปวงสร้อยหล้า เป็นมิ่งทวารา เลิศล้ำ

อินทร์พรหมรักษา เทวาช่วยค้ำ นำชุผู้ สบาย สาธยาย ประตูคุ้มเจ้า เท่านี้วางลง ก่อนแล